Today’s topic: hanging around (counting crows)
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
13 December 2009 | Australië, Cairns
THE AMM: The Australian Mayo Message
Tussen de experiences door verblijf ik in Cairns. En zit ik in een hostel dat een thuis is voor de vele werkende backpackers hier en een thuis is voor de crashers die bijna out of money zijn. Het lijkt op een schoolgebouw waarbij het speelterrein is ingericht met picknick banken en een zwembad, waar ik elke avond de meest bijzondere reizende mensen ontmoet en nieuwe dingen leer.
Zo ontmoette ik een Duits meisje die de liefde van haar leven hier in Australie heeft ontmoet, een Nederlandse jongen. Hij is alweer terug in Nederland en zij werkt hier voor een aantal weken om geld te verdienen voor haar nieuwe ticket van Duitsland naar Nederland.
En leerde ik de Australische look-a-like Mika kennen die voor mij hiertoe is omgedoopt door zijn verschijnin; beetje funky kort geknipt blond kapsel waarbij de plukjes net lang genoeg zijn om het beetje links straight te stylen. Zijn outfit gekenmerkt wordt door een strak korte spijkerbroekje net boven zijn knieen en op zijn iele lichaam als ‘baggie’ wordt gedragen, platte ‘H&M’ sneakers en een old-fashioned t-shirt. Hij komt uit Canberra; uitgesproken als CAN BRA; it’s can like the beers and bra like a bra you’re wearing, nice to meet I’m Jack!
Het mooiste moment dat van deze Jack verschijning was wel dat hij na zijn drank spelletje met wat Nederlandse boys en Zweedse meisjes opeens bedacht dat hij zijn blouse nog niet gestreken had voor zijn stapavond, dus zo stond hij around 11pm zijn blouse te strijken.
Mijn Aussie kennismaking was met een I-love-beer-the whole-day guy uit Perth. In namen onthouden was hij niet zo goed dus werd ik omgedoopt tot ‘Dutchie’. In mijn mango addict moment vroeg hij mij of ik deze op de Aussie way kon schoonmaken en ik zei natuurlijk heel enthousiast ‘yes Aussie’. Guess who’s faster? And quess what; Dutchie won, waarop Aussie zich maar weer op het bier stortte want nu had ik de competitie gewonnen en ik kwam uit Nederland; the land of drugs and Amsterdam.
Natuurlijk is Cairns groter dan enkel mijn hostel en begaf ik me op zaterdagochtend op de Rusty Market. Het gevoel van lekker Hollands naar de markt op zaterdag begeef ik me tussen de exotische vruchten en lokale groenten. Ik kocht een goede ready-to-eat bowen mango wat inhoudt dat je geur van de zoete vrucht kunt ruiken en de kleur mooi geel roze is, en kies de soursop als variatie (een vrucht met een frisse lemon smaak; van dat ijsje in de Daintree rainforest).
In middag geniet ik van mijn fruitsalade met mijn boek exhange ‘Schaduw van de Wind’ bij de Lagoon aan een van de vele picknick tafels.
Aan de andere zijde van mijn picknick tafel heeft een Aborginal familie zich geinstalleerd voor een middag barbeque lunch. Moeder, vader, 3 kinderen en nog 2 famlies van dezelfde varaties komen met een tiental! Coolbags te voorschijn. Binnen enkele seconden is de tafel vol met drie grote gezinspakken vlees, 2 zakken bollejtes, sausjes, frisdranken, zakken chips en wat kookgerei. Dat deze families vaker picknicken is duidelijk te zien aan de ‘smooth’ rolverdeling. De vaders bekommeren zich over het picknickzeil en de barbeque en de moeders bereiden het eten; met de schaar wordt het vlees doormidden geknipt, vervolgens gaat het vlees in een plastic zak waar wat kruiden en sausjes in gestopt zijn en met de grove hand wordt het vlees even goed gemarineerd voordat het op de bakplaat wordt gelegd.
Met een gil van de moeders verschijnen er uit de Lagoon 9 druipende kinderen en maken ze hun eigen hamburger broodje. Dit houdt in: met je vinger in de botervloot besmeer je het broodje, een goede knijp in de barbeque saus als 2e laag, broodje even dichtdrukken en weer open (snelle lik van je saus, toch wel heel lekker) en dan vlees erop en smakelijk! De vieze handen worden schoongemaakt aan het zwempak, nog snel even een graai in de chips, vervolgens duikbril van je voorhoofd weer op je ogen en plons de Lagoon weer in.
Mijn zondag besteed ik in de ochtend aan een bezoekje in de art gallerij van Ken Duncan. Hij is een internationale fotograaf die beroemd en bekend is door zijn uitmundende foto’s van landschappen van Australie en omstreken. Ik liet me dus even een goed half uur meevoeren langs de mooiste kiekjes van Australie, Nieuw-Zeeland en Tazmanie. Amazing!
In de middag probeer ik gebruik te maken van de gratis wifi spot bij McDonalds. Deze gratis spots zijn een hele goede remedie tot mijn ‘geduld’ want je moet even de tijd nemen om hiervan goed gebruiken te kunnen maken.
Draai het moment van wachten om in een moment van tijd nemen om je omgeving in je op te nemen en zo ontdek ik een rapper naast mij die met zijn large size cola in een creatieve mood zit en zijn nieuwe rap in elkaar heeft gezet. Neemt tegenover mij een opa plaats, ik schat hem al rond de 90 jaar met een hoog opgetrokken broek en enkele witte plukjes haar nog over op zijn hoofd, eet hij heel zorgvuldig en vol genot zijn softijsje op, met een servetje om zijn witte overhemd schoon te houden. Bij het opstaan veegt hij zijn mond af met het servetje en glimlacht hij vriendelijk naar mij waarop ik vriendelijk terug lach en hem een ‘lovely day’ toewens. Een gelukkig mensje stapt de 2 trede af en verdwijnt hij stap voor stap uit mijn zicht richting de Lagoon.
Ondertussen heeft zich tegenover de McDonalds op de main street de Mick Jagger die de Rolling Stones niet heeft gered zich geinstalleerd met zijn rock gitaar, kerstmuts en Australische vlag en speelt hij een marathon aan rock & roll nummers, tussen zijn break momenten door wenst hij iedere voorbijganger een ‘sunmerry christmas’ en speelt hij zelfs nog even in zijn repetoire wat kerstnummers. Aan het entertainmentgehalte had het in de voorrondes voor een nieuwe ‘Mick Jagger’ zeker niet gelegen.
Mijn weekend in Cairns sluit ik af met ‘Carols by Candlelight’; een optreden van de kinder koren en dans groepjes uit Cairns in de sfeer van Kerstmis. En dat is voor mij het moment om even in de kerst sfeer te komen want als Hollands meisje lopend op je slippers in je zomerkleding, is het toch een gek idee dat het over 2 weken al kerst is. Om 7 uur die avond neem ik plaats in het park tussen de families, uitgelaten kinderen en zelfs enkele groepjes jongeren voor Carols by Candlelight 2009. Als klapper na de 20 optredens verschijnt; SANTA CLAUS en loop ik met een vrolijk kerstgevoel terug naar mijn hostel.
Aussie weetje; mijn horoscoop in de Cairns Post; ‘get ready for a double dose of Scorpio intensity as the Moon moves into your sign. If you can minimise your obsessive tendencies, and maixmise your passion for living and loving, it should be a wonderful weekend.’
Keep on sparkling people,
I will invite you soon for the AMM 19
Tussen de experiences door verblijf ik in Cairns. En zit ik in een hostel dat een thuis is voor de vele werkende backpackers hier en een thuis is voor de crashers die bijna out of money zijn. Het lijkt op een schoolgebouw waarbij het speelterrein is ingericht met picknick banken en een zwembad, waar ik elke avond de meest bijzondere reizende mensen ontmoet en nieuwe dingen leer.
Zo ontmoette ik een Duits meisje die de liefde van haar leven hier in Australie heeft ontmoet, een Nederlandse jongen. Hij is alweer terug in Nederland en zij werkt hier voor een aantal weken om geld te verdienen voor haar nieuwe ticket van Duitsland naar Nederland.
En leerde ik de Australische look-a-like Mika kennen die voor mij hiertoe is omgedoopt door zijn verschijnin; beetje funky kort geknipt blond kapsel waarbij de plukjes net lang genoeg zijn om het beetje links straight te stylen. Zijn outfit gekenmerkt wordt door een strak korte spijkerbroekje net boven zijn knieen en op zijn iele lichaam als ‘baggie’ wordt gedragen, platte ‘H&M’ sneakers en een old-fashioned t-shirt. Hij komt uit Canberra; uitgesproken als CAN BRA; it’s can like the beers and bra like a bra you’re wearing, nice to meet I’m Jack!
Het mooiste moment dat van deze Jack verschijning was wel dat hij na zijn drank spelletje met wat Nederlandse boys en Zweedse meisjes opeens bedacht dat hij zijn blouse nog niet gestreken had voor zijn stapavond, dus zo stond hij around 11pm zijn blouse te strijken.
Mijn Aussie kennismaking was met een I-love-beer-the whole-day guy uit Perth. In namen onthouden was hij niet zo goed dus werd ik omgedoopt tot ‘Dutchie’. In mijn mango addict moment vroeg hij mij of ik deze op de Aussie way kon schoonmaken en ik zei natuurlijk heel enthousiast ‘yes Aussie’. Guess who’s faster? And quess what; Dutchie won, waarop Aussie zich maar weer op het bier stortte want nu had ik de competitie gewonnen en ik kwam uit Nederland; the land of drugs and Amsterdam.
Natuurlijk is Cairns groter dan enkel mijn hostel en begaf ik me op zaterdagochtend op de Rusty Market. Het gevoel van lekker Hollands naar de markt op zaterdag begeef ik me tussen de exotische vruchten en lokale groenten. Ik kocht een goede ready-to-eat bowen mango wat inhoudt dat je geur van de zoete vrucht kunt ruiken en de kleur mooi geel roze is, en kies de soursop als variatie (een vrucht met een frisse lemon smaak; van dat ijsje in de Daintree rainforest).
In middag geniet ik van mijn fruitsalade met mijn boek exhange ‘Schaduw van de Wind’ bij de Lagoon aan een van de vele picknick tafels.
Aan de andere zijde van mijn picknick tafel heeft een Aborginal familie zich geinstalleerd voor een middag barbeque lunch. Moeder, vader, 3 kinderen en nog 2 famlies van dezelfde varaties komen met een tiental! Coolbags te voorschijn. Binnen enkele seconden is de tafel vol met drie grote gezinspakken vlees, 2 zakken bollejtes, sausjes, frisdranken, zakken chips en wat kookgerei. Dat deze families vaker picknicken is duidelijk te zien aan de ‘smooth’ rolverdeling. De vaders bekommeren zich over het picknickzeil en de barbeque en de moeders bereiden het eten; met de schaar wordt het vlees doormidden geknipt, vervolgens gaat het vlees in een plastic zak waar wat kruiden en sausjes in gestopt zijn en met de grove hand wordt het vlees even goed gemarineerd voordat het op de bakplaat wordt gelegd.
Met een gil van de moeders verschijnen er uit de Lagoon 9 druipende kinderen en maken ze hun eigen hamburger broodje. Dit houdt in: met je vinger in de botervloot besmeer je het broodje, een goede knijp in de barbeque saus als 2e laag, broodje even dichtdrukken en weer open (snelle lik van je saus, toch wel heel lekker) en dan vlees erop en smakelijk! De vieze handen worden schoongemaakt aan het zwempak, nog snel even een graai in de chips, vervolgens duikbril van je voorhoofd weer op je ogen en plons de Lagoon weer in.
Mijn zondag besteed ik in de ochtend aan een bezoekje in de art gallerij van Ken Duncan. Hij is een internationale fotograaf die beroemd en bekend is door zijn uitmundende foto’s van landschappen van Australie en omstreken. Ik liet me dus even een goed half uur meevoeren langs de mooiste kiekjes van Australie, Nieuw-Zeeland en Tazmanie. Amazing!
In de middag probeer ik gebruik te maken van de gratis wifi spot bij McDonalds. Deze gratis spots zijn een hele goede remedie tot mijn ‘geduld’ want je moet even de tijd nemen om hiervan goed gebruiken te kunnen maken.
Draai het moment van wachten om in een moment van tijd nemen om je omgeving in je op te nemen en zo ontdek ik een rapper naast mij die met zijn large size cola in een creatieve mood zit en zijn nieuwe rap in elkaar heeft gezet. Neemt tegenover mij een opa plaats, ik schat hem al rond de 90 jaar met een hoog opgetrokken broek en enkele witte plukjes haar nog over op zijn hoofd, eet hij heel zorgvuldig en vol genot zijn softijsje op, met een servetje om zijn witte overhemd schoon te houden. Bij het opstaan veegt hij zijn mond af met het servetje en glimlacht hij vriendelijk naar mij waarop ik vriendelijk terug lach en hem een ‘lovely day’ toewens. Een gelukkig mensje stapt de 2 trede af en verdwijnt hij stap voor stap uit mijn zicht richting de Lagoon.
Ondertussen heeft zich tegenover de McDonalds op de main street de Mick Jagger die de Rolling Stones niet heeft gered zich geinstalleerd met zijn rock gitaar, kerstmuts en Australische vlag en speelt hij een marathon aan rock & roll nummers, tussen zijn break momenten door wenst hij iedere voorbijganger een ‘sunmerry christmas’ en speelt hij zelfs nog even in zijn repetoire wat kerstnummers. Aan het entertainmentgehalte had het in de voorrondes voor een nieuwe ‘Mick Jagger’ zeker niet gelegen.
Mijn weekend in Cairns sluit ik af met ‘Carols by Candlelight’; een optreden van de kinder koren en dans groepjes uit Cairns in de sfeer van Kerstmis. En dat is voor mij het moment om even in de kerst sfeer te komen want als Hollands meisje lopend op je slippers in je zomerkleding, is het toch een gek idee dat het over 2 weken al kerst is. Om 7 uur die avond neem ik plaats in het park tussen de families, uitgelaten kinderen en zelfs enkele groepjes jongeren voor Carols by Candlelight 2009. Als klapper na de 20 optredens verschijnt; SANTA CLAUS en loop ik met een vrolijk kerstgevoel terug naar mijn hostel.
Aussie weetje; mijn horoscoop in de Cairns Post; ‘get ready for a double dose of Scorpio intensity as the Moon moves into your sign. If you can minimise your obsessive tendencies, and maixmise your passion for living and loving, it should be a wonderful weekend.’
Keep on sparkling people,
I will invite you soon for the AMM 19
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
