Today's topic: walking on a dream

THE AMM: The Australian Mayo Message

In de ochtend arriveer ik in Hervey Bay, de uitvalbasis voor Fraser Island tripjes. In de avond voor de trip zitten we op een uitgezakte en stoffige bank in het hostel aandachtig te luisteren naar de briefing op de Aussie way over de 3 dagen selfdrive trip door het grootste zandeiland van de wereld. En deze Aussie way is helder zonder doekjes, straight en clear about the do’s and don’ts en zeker geen tripje risico’s; dingo’s, red lines met no rood aangegegeven no go roads, verantwoordelijkheid van de auto (BOND van 1.000 DOLLAR), de zee is geen zwemwater door de dodelijke kwallen, haaien en stroming, zitten we alle 16 goed scherp.
En die 16 personen zijn (verdeeld over 2 4WD):
Engeland represent: stelletje uit Londen, 1 mature guy wederom uit Londen
Ierland represent: 3 beer guys waar de beste beschrijving bijhoort; begin de dag met bier en eindig de dag met bier en 2 chameurs Berry (Berry Ber) en Richie
Canada represent: 2 lovely girls en rechtstreeks uit de Hills overgevlogen
German represent: 2 zuurpruim meisjes die ‘smile’ niet tot hun gezichtsuitdrukking hebben toegelaten, 1 koekie monster in vrouwelijke versie die begint bij optstaan over eten en eet de gehele dag door en 1 wat verlegen jongen
Frankrijk represent: Frenchie guy; zijn echte naam is niet uit te spreken en met een broekzak vol aan Engelse woorden kwam alles voor hem als een verrassing
Holland represent: how do you pronounce your name? Ok, we call you Mandy ok?!
Om half 8 staan we allemaal ready steady met 1 rugzak klaar voor de 1e uitdaging: boodschappen doen voor 3 dagen! Bepakt en bezakt op naar de ferry.
Van free position hubs naar 4WD en begint ons avontuur op het 124 kilometer uitgestrekte zandeiland naar de eerste stop lake wabby. Met een lekker begin door rough tracks en soft sand schudden we allemaal al lekker door de landcruiser en worden we al gezellig close.
Na 1 uur zand driving zijn we er; lake wabby. Nog even een dik half uur lopen door het warme zand komen we goed bezweet aan bij een helder meer dat omgeven is door een enorme zandheuvel aan de ene kant en ecalyptische bebossing aan de andere kant.
Dat deze enorme zandheuvel een geweldige attractie is om met je bodyboard vanaf te glijden laten 2 Aussie gezinnen ons zien waarop Frenchie guy ook een sliding maakt hiervan en briljant neerkomt en zo tot hero van de dag de boeken in gaat.
Later op het strand spelen we met de Aussie families rugby op zijn tik hem aan manier.
We vergeten totaal de tijd en zitten te laat in de auto voor onze 2e bestemming: camping spot. Het tij van het water komt steeds dichterbij en met zout water in de auto verliezen we die grr bond’.
Dus in de middle of nowhere gaan de tenten snel op, het vuur aan voor de BBQ en is het gat graven voor de pie en poe’s.
Welkom Fraser Night 1. We genieten van onze primitieve BBQ, drinks, sound of the waves, zand nu al overal, lopen op slippers, geen douche en we are living the deam!
De volgende dag is de ochtend glorie mijn wekker en zo sta ik om 6 uur op mijn blote voeten aan de rand van de zee. En spot ik gewoon 3 haaien in de verte en zie ik de zon opkomen.
Onze missie voor deze ochtend was Eli Creek. Met een gestrand camping spot door onze Aussie rugby play zitten we tot half 1 stuck op deze plek door het tij: vloed. We are not allowed to drive; we verliezen our f** bond!
Klokslag half 1 iedereen in de 4WD naar Eli Creek. Waar we weer in enorme ontdekking van dit eiland vallen; een meer van chrystal clear water met een stroming naar die je meevoert tot bijna aan de zee. Lekker poedelen we in deze refreshing zone na een pootje badende zwetende ochtend.
We are out of time en passeren het Maheno wreck als een stel Japanners met onze camera’s gereed, schieten we een paar leuke plaatjes en crossen en stoten we all the way up naar Indian Head. We scheuren langs de Pinnacles (rood/geel gekleurde sand cliffs) voor the best vantage point of the island. I’ts amazing.
Met een Japans schema zitten we nu op tijd in de auto voor camping night 2. En stond de avond hiervoor in het teken van het tij van de zee was het nu echt zoeken na een ‘dingo’ vrije spot. We dachten er 1 gevonden te hebben dus tenten op en let’s cook; spagetti op de gasspitjes met de peppers en restjes van de BBQ. De avond valt door een enorm heldere lucht vol sterren sneller dan we dachten en zo zaten we dan weer te genieten van ons eten, viezer van het zand en wederom geen douche of sanitair, en werd het gezang met de ipod steeds valser naarmate de avond vorderde. We are living the dream.
Met een vroege wekker kruipen we op tijd onze tenten in. Niet voor lang want met een trippende f** Canadian girl van het andere kamp en rondsleupende dingo’s hadden we het nog een slopende nacht te gaan.
Totaal fucked up stonden we die ochtend nog voor 6 uur onze tenten af te breken voor onze laatste hotspot: lake mckenzie.
Met onduidelijke kaart voor deze dag reden we 2 uur door rough sand en tracks, raakten we compleet stucked in het zand kozen we voor de redlines roads (f** our bond!). En zo kwamen we vol gas aan bij Lake McKenzie. Save the best for last! F** amazing. Living the dream! Chrystal clear the best. Freshness the best. We made it! Teampower! Met een overheerlijke ochtend zon lagen we nu als 16 vrienden die voor ons gevoel al 2 weken samen op vakantie zijn te genieten op dit parelwitte zand. Met de bears (of course Ierse guys), oranges en lots of suncream tikten de tijd voorbij.
Klokslag 12 in de 4WD om de ferry van 2pm te halen. Met een kritische kijk op de map kiezen we wederom voor de korte route via de rode lijnen road (f** the bond), dit scheelt ons tijd.
Dachten we want na 2 keer vastgelopen, back in 4WD second gear naar L4, stuck again met een oorverdovend muziekje uit onze auto ‘temp sens check water’ ofwel; motor oververhit. Afkoelen midden in de zon, water bijvullen en weer gaan. Stuck again, this continue for ages. Push guys, come on. Behulpzame Aussies helpen ons verder het zachte zand door. Voorbij de bocht word het beter. Dus there we go again. Stuck again. We are soo totally scrooded up. Reverse, L4 again en vol gas, en music is playing again met een laag oliepeil. De tijd begint te dringen; this road takes for ages!
Uit het niets komen er 3 Aussie technicus aanrennen en helpen ons van de weg. Banden spanning terug naar 20, everyone out the car en let’s try again. We can do it. Boven op de berg sprongen wij er weer in. Nog 3K te gaan, 9 minuten op de klok. F** hell dat redden we nooit. Gewoon gassen. We can do it. Nog minder dan een minuut rijden we asfelt op met een sign ‘barge’. Snel een jump uit de kar en wielen uit 4WD in free hubs. Gassen again. In de verte zien we de ferry klaar voor vertrek. Sprint naar office desk. No time left on the clock guys, so drive trhough. En achter ons wordt de laadbak omhoog gezet. We made it. Onder luid applaus van onze Zombie 4WD stond ook Jitney op de ferry.
Living the dream, man!
Back on track naar het pompstation door diesel en lucht voor de wielen, door naar het hostel voor de check door de organisatie. Waren er problemen? Geen enkele antwoorden wij. Was het zwaar? Soms the to soft and dry rough tracks. Did we liked it? YEEEAHH MAN! Living the dream. Guys: you did a good job, everything is perfect!! WE DID IT! F** the bond, living the dream.
Checking in again, douchen, srubben, was het zand van je af. Schoon. Wat voelt dat fantastisch zeg! Met een afsluiting bij de Chinees aten we onze lunch & diner met ‘onbeperkt’ onder het genot van drank BYO.
16 people like we know each other for ages and feeling like we spend 2 weeks on Fraser Island were those 3 days amazing.
Rate it between 1 till 10. We say: 9 is the best!
Keep on sparkling people,
Keep in mind: when the moon hits your eye like a big pizza pie. That’s amore.

I will invite you soon for the AMM 14