Today's topic: love for lunch (gare du nord)

THE AMM: The Australian Mayo Message

De thermometer van Sydney stond gisteren op 36,9 graden. De heetste dag sinds afgelopen januari zo lees ik in de krant. Om nog even bij de krant te blijven, viel mijn oog ook nog even op de vermelding van het hapje en drankje tijdens de Melbourne Cup gisteren op de locatie Royal Randwick in Sydney; 2.000 vaten bier, 5.000 flessen champagne, 250 kg gamba’s, 6.000 oesters en 5.000 stukken vlees door heen gegaan. Het was een rustig event geweest dit jaar!

Voor vandaag staat er een miezerig regentje met bewolking op het menu en een trein kaartje naar Newtown.
Doors closing, please stand clear luidt het ‘fluit’ signaal van de Aussie trein.
Geen surfdudes in billabong shorts met goedgebruinde lichamen en zongekleurde haren in deze wijk waneer ik voet zet op King Street maar skinny jeans, gympjes, t-shirts, gestylde kapels en hoedjes.
De mannen zijn hier 90% goede look-a-likes van Mika en behoren veelal ook tot de gay scene van Australie (Sydney is de gay capital of the world).
Het publiek is even fascinerend als deze ‘grungy’ straat; allerlei foute tot hippe koffietentjes, afgewisseld met tweedehands boetieks voor kleding en assecoires, hippe winkels voor kinderkleding en ‘divided’ stores tot boek- en cd winkels, drogisterijen en zelfs erotiekzaken.
Hoewel ik daarnaast struikel over de vele lunch tentjes met de take away noodles deals, hamburger specials, fish en chips deals tot met de pasta ala italia loop ik via de university of Sydney door naar de wijk Glebe; Glebe Point Road. Een hippie, new age enclave met health shops en laidback locals.
Met twee fietsen aan de muur een drietal plankjes aan de muur met wat lege flessen whiskey, lege melkkannen een klein gitaartje en een lege doos van een ipod nano ben ik neergeploft op een houten bankje in het Clipper Café.

Door de Time Out van Sydney voor de maand oktober uitgeroepen tot 1 van de top 10 cafes voor een breakfast en lunch. Een tent met een eigen en bijzondere blend in sandwiches en koffie. Bij binnenkomst wordt de menukaart samen met een fles water aan je gepresenteerd. Ik kies voor een broodje met eggplant, haloumi, hommos en zatter in lemon met een cappacunio erbij. Voor deze lunch ervaring is zeker niets teveel gezegd en zou ik zo enthousiast willen zijn om deze spot op te pakken en bij ons in te pluggen met een succes verzekerd sticker.

Met een mooie blauwe lucht stap ik weer buiten om verder te gaan door deze
veelzijdige stad. Want zo klim je 2 straten en daal je er weer eentje af, steek je een park over en begeef je je in de Fish Markt van Sydney via Darling Harbour loop ik midden door China Town naar Paddy’s Markt (een indoor markt eveneens gerund door Aziaten waar ze voedsel, kleding en allerlei Australische mechandise voor spot prijsjes verkopen).
Met het gezoem van rush hour heb ik op de terug weg naar mijn hostel gewooon het idee alsof ik in een Aziatisch wereldstad loop. Van die Aziatische rush hour ga ik naar een Duits rush half hour tijdens het eten in het hostel. Een ware backpackers jumbo begeeft zich in de kantine. Mijn nieuwe Franse roomies dachten dat ik ook Duits was aangezien ‘iedereen’ hier Duits is. Om maar even te laten zien dat zij echt Frans zijn, hangt de vlag van hun favo voetbal club over hun bedden.

Aussie weetje: take away’s zijn goedkoper dan wanneer je jouw bestelling binnen op eet.

Keep on sparkling people,

Keep in mind: don’t give a speech put on a show.

I will invite you soon for the AMM 8.