Today's topic: The Flame

The AMM: Australian Mayo Message

De Olympische Spelen in Vancouver zijn aan mijn neus voorbij gegaan, met de “moderne telecommunicatie” hier om me heen was dat event toch echt letterlijk aan de andere kant van de wereld. Het welbekende nieuws van onze Sven bereikte mij aldus veel later, en dat maakte de ‘ohhh my god’ tot bedorven mosterd na de maaltijd.
En wil je toch na drie maanden wel ook even de iconen van Sydney hebben gezien en/of bezocht dan mag het Sydney Olympic Park niet ontbreken; the place to be van de Olympiers 2000.

Voor de meest spectaculaire en most scenic route naar het park ga je met de RiverCat naar het noordwesten van Sydney. En zo sta ik een half uur later midden op een enorm open terrein met achter mij het ANZ Stadion.

Via een rondje ANZ, Acer stadion, indoorhall (van volleybal, wielrennen etc) loop ik naar het Athletic Centre.

Een drukke bedoeling aan activiteiten op de baan en een gevuld publiek in het station op deze zonnige zondag, zoek ik ook even een lege schaduwplek midden in het pubiek. Ik raak aan de praat met een moeder en dochter. Zo blijk ik midden in de staat wedstrijden van NSW te zitten voor de ‘little athletics’ (7 t/m 16 jaar), hordelopen, 800 meter, 200 meter, speerwerpen en ver springen. Akeisha (meisje naast mij) doet mee voor de categorie 13 jaar, 200 meter voor het gebied Randwick/Botany (Sydney regio). Dus zo zat ik samen met haar moeder in de aanmoedigende modus toen ze van start ging (helaas won ze niet) Vervolgens gingen de 7 jarigen voor 800 meter van start. Ik zit bij het gangpad en naast mij komt een moeder staan om haar dochter, zo blijkt na een aanmoedigende gil ‘Go Tiana’, aan te moedigen. Of moet ik zeggen ‘aan te gillen’ want het kind rent haar longen uit haar lijf rent met twee rondjes en haar moeder haar longen uit haar lijf waarbij zij zelfs nog roder aanloopt dan het kind zelf na afloop. Het mocht niet bijdragen aan het succes van dochterlief want ze viel helaas buiten de prijzen. Van de boys en ‘ontspannen aanmoedigende sfeer’ weer terug naar de girls en dat betekent weer wat hysterische moeders om me heen. Die ook meteen na het aanmoedigen alcohol moesten want ze waren totaal uitgeput. Even voor de beeldvorming is dit ook het type moeder dat wanneer je hen op de baan zou zetten bij de gedachte om een rondje te rennen of wandelen al moe zouden worden. Ik krijg ook meteen een dejavu naar een fototentoonstelling in het fotomuseum in Paddington waar ik vorige week in de avond nog even langs was gegaan over hoe ver mensen gaan zichtbare perfectie en ik dan een foto zie van een meisje die in een miss universe pakje is gefotografeerd. De vraag komt dan naar voren in hoeverre dit vanuit het kind komt of ouders.

Even merkwaardig vind ik ook wel de keuze sponsor van de borstnummers van de deelnemers; McDonalds. Misschien dat de connectie tussen een atletiekwedstrijd en dit merk is gelegen in ‘fast’. Ondanks dat ze willen uitbreiden op gezondheidsniveau blijft het nogal altijd fastfood en is het naar mijn idee belangrijker om je geloofwaardigheid vast te houden dan mee te gaan in de hype rondom het Amerikaanse manier van healthy alhier.

Tot slot nog een mooie anekdote op het athletisch podium ‘Jake Mayo’. Met een neefje genaamd Jake en je eigen nickname als Mayo, was het een binnenpretje toen deze jongeman zijn medialle kwam ophalen.

Van de hoogtepunten atletiek ga naar het Aquatic Centre; het Olympisch zwembad met een enorm zwemparadijs naast voor de kids en familie. Helaas mocht je vandaag niet in het Olympisch bad in verband met de finales van de Telstra Australian Swimming Champions die avond. De beste Australische zwemmers (inclusief Australische Olympische zwemmers) strijden voor een plaats in ‘de gemenebestspelen in Delhi’; world commenwealth series in Dehli.

Met even snelle navraag blijken er nog een paar ticket over te zijn dus zo heb ik een plaatsje op de tribune deze avond! Want hoe kun je nu beter de sfeer proeven en meemaken van dit Olympisch zwembad als het bijwonen van een wedstrijd en dan ook eens de finales …

Ik raak aan de praat met de coach van het St. Peters Western Swimming Club uit Brisbane waar onder meer Stephanie Rice (Olympisch gouden medaillewinnares en wereldrecordhoudster op de 200m wisselslag, 400m wisselslag en de 4 x 200m vrije slag) voor zwemt. Voor ik weet regelt deze Ron even voor mij een handtekening op mijn entreekaartje. En wint ze die avond ook nog goud!!
Ik maak ook nog even kennis met talenten als
Matt Abood (duidelijk favoriet bij de Australische jonge meiden en heeft 2 Australische records op zijn naam),
Geoff Huegill (Olympisch goud medaillewinnaar en stopt in 2005 en is weer back in the race; soort legend hier met veel fans en bordjes met ‘skippy’ = namelijk zijn nickname),
Christian Sprenger (Olympisch brons medaillewinnaar 2008 en gouden mediallewinnaar gemenebestspelen),
Matt Welsh (Olympisch zilveren medaillewinnaar)
en winnaar van die avond Renton Rickard (Olympisch zilveren medaillewinnaar) die een voortreffelijke vrije slag zwom. Een verschil van minder dan 2 seconden onder het wereldrecord was dit echt puntje-van-je-stoel sensatie!

De finale werd trouwens ook live uitgezonden op televisie en met een scherm links van mij hangen om te zien wat er uitgezonden werd, was ook ik gespot op camera; moment of fame op de Australische televisie zullen we maar zeggen!
De wedstrijden liepen uit dus moest nog rennen voor de trein waar ik met 2 zwemmers (die meededen voor hun universiteit en ook nog eens goud wonnen) in de trein naar Central. Een shouderplaten dat deze jongens van net 20 hadden was ongeloofljk en dan van die korte skinny spijkerbroekjes eronder. Ze waren trouwens erg onder de indruk van onze Pieter van den Hoogeband (wat zij uitspraken Heuggebond). Ze vonden hem ‘such a nice bloke’.

Keep on sparkling people.

I will invite you soon for the AMM 35


Keep in mind:
‘the most important thing in the Olympic games is not winning, but taking part; the essential thing in life is not conquering, but fighting well’
(The Olympic Creed, first spoked by Baron Pierre de Coubertin, founder of the Modern Olympic Games, at the Congress of Paris 1894)